Het verhaal van een foodtruck in Groningen
Inmiddels is het een vertrouwd beeld op veel plaatsen in Nederland: de diverse foodtrucks langs de weg, de gezellige mobiele keukens en rijdende kantines op markten en festivals. Foodtrucks hebben de afgelopen jaren een grote groei doorgemaakt en zijn daarbij ook steeds gevarieerder geworden. Ondanks dat bleek er in gemeente Het Hogeland nog weinig langs de weg te staan qua voedsel on-the-go. Een gat in de markt waar Ina Damstra (55) vier jaar geleden in sprong met haar frozen yoghurt ijsbus.
Foodtrucks zijn populair
In Nederland schoot het aantal foodtruckondernemers en foodfestivals tussen 2011 en 2016 in de lucht (cijfers van de Festival Atlas en foodtruckbooking.com). Ook de ijsmarkt maakte sinds 2007 een grote groei door met een verdubbeling van het aantal ijssalons, van 440 naar meer dan 900, meldde BNR vorig jaar. En in 2019 was de groei rondom foodtrucks nog niet over (BNR).
IIna stapte met haar yoghurtijs in een populaire trend toen ze in 2017 voor het eerst optrad met haar foodtruck. Onder de naam Froyo2go sleepte ze al meerdere opdrachten voor markten en festivals en drie vaste standplaatsen in de wacht (in Wierumerschouw, Winsum en Sauwerd). “Mensen kwamen in het eerste seizoen al naar mij toe met de vraag of we op hun markt of braderie kwamen staan, en toen ging het heel snel”.
Meteen in het eerste jaar informeerde ze bij de organisatie van een surffestival in Duitsland of ze met haar foodtruck langs mocht komen. Het was een brutale actie vertelt Ina, maar de organisatie was meteen enthousiast en nodigde Froyo2go uit. Toen kwam het besef ‘dat is natuurlijk wel een megagroot festival, van vier dagen met wel 30.000 bezoekers’, een hele uitdaging voor de net startende ondernemer. Inmiddels had Ina al wel goed op een rij hoeveel ijs ze kon verkopen per uur en besloot ze de sprong te wagen. Het bleek een groot succes.
De nomaden onder de voedselverkopers
Ina hoort van veel mensen dat het toch wel een beetje een droom is, lekker op pad met zo’n foodtruck de festivals bij langs en op gezellige marktjes staan: ‘we zijn echt reizende ondernemers’. Maar de bus hadden ze niet zomaar klaar, daar moeten mensen zich niet in vergissen. Het kostte Ina en haar man (die fietsenmaker is) twee jaar om de bus te voltooien en op pad te gaan: ‘dat was ook gewoon omdat we het tussendoor deden’.
De in Drenthe geboren onderneemster woont al jaren met man en kinderen in Sauwerd en werkt inmiddels 35 jaar in het ziekenhuis: ‘in een donkere kamer maak ik echo’s van het hart’. In 2011 zat het even tegen, Ina kreeg een burn-out. Ze bedacht dat ze toch iets moest veranderen in haar leven om een tweede burn-out te voorkomen. Dat was ook het moment dat het idee van een foodtruck een beetje begon te kriebelen: ‘ik moest iets gaan doen waar ik vrolijk van wordt en wat ik naast mijn werk kan doen en iets wat buiten is, want ik ben wel een buitenmens’. In Duitsland zagen ze vaak al foodtrucks en in die tijd werden foodtrucks in Nederland ook steeds populairder.
Het bleef in 2011 nog bij een los idee maar in 2015 kreeg dat idee van een foodtruck een vastere vorm met de aankoop van een Renault Estafette uit 1968, ‘een blauwe verroeste camper met allemaal gaten erin’. Ina’s man riep al jaren dat hij graag een oude bus of camper wilde opknappen tot een foodtruck ‘mijn man is fietsenmaker en knapt ook veel oude bakfietsen op, dus het lag wel een beetje in zijn straatje om van iets ouds iets moois te maken’. Maar het bleef ook toen nog erg vrijblijvend voor Ina, zou het starten van een foodtruckbedrijfje niets voor haar zijn dan konden ze de bus ook wel weer kwijt op marktplaats.
Yoghurtijs
Maar dat vrijblijvende idee kreeg toch een steeds stevigere plaats in Ina’s gedachten en al gauw was ze aan het uitzoeken wat voor product ze zou willen verkopen. Tijdens vakantie in Duitsland zagen Ina en haar man al heel vaak Frozen Yoghurt, en de keus voor dit product was dan ook snel gemaakt. In het eerste jaar stond ze nog met een machine die op een softijsmachine lijkt, met daarin frozen yoghurt. Maar met die machine ondervond ze vaak stroomdips omdat ze op veel plaatsen stond waar meerdere kramen en foodtrucks op dezelfde stroomtoevoer zaten ‘dan sloeg mijn machine op tilt en had ik geen ijs meer’.
Al gauw werd duidelijk dat het toch een soort schepijs moest worden, maar dan niet het traditionele Italiaanse schepijs: ‘daar houdt ik zelf niet van’. Het yoghurtijs bleef maar dan wel in bakken om uit te scheppen in plaats van ijs uit de machine. ‘Yoghurtijs is sowieso nog heel uniek in Nederland, daar heb ik dus heel bewust voor gekozen’. Een zorgboerderij kon toen een seizoen lang ijs leveren, maar in de jaren daarna had ze toch een leverancier nodig die meer volume kon produceren. Die nieuwe leverancier heeft een productielijn opgezet met yoghurtijs die alleen aan Froyo2go geleverd wordt. Precies naar smaak en voorkeur van Ina ontworpen door een meester ijsbereider. Belangrijke eigenschappen voor Ina zijn, naast de smaak, de schepbaarheid als het uit een vriezer van -22 komt en dat het een biologisch en regionaal product is.
Een kleine greep uit het assortiment aan toppings: “De beleving van de klant is heel erg hoog als die alles wat hij lekker vind ziet, vervolgens zelf mag kiezen en dat het dan ook nog niets extra’s kost, en alles is mogelijk”.
Inmiddels kon Ina’s bedrijf vorig jaar ook uitbreiden met een tweede busje, een opgeknapte Renault F4 uit 1985, er was veel vraag en Ina moest voorheen vaak nee verkopen als iemand vroeg of ze op een feestje of markt kwam staan. Maar in deze bus wilde ze wel een iets ander product verkopen: ‘steekijs, maar dan wel met yoghurtijs uit dezelfde productielijn’. Steekijs is een traditioneel product uit de jaren 50 en 60 en past precies bij zo’n ouderwetse auto, was het idee. ‘Ik verwacht dat als ik weer een jaar verder ben met dit busje, dat het ook goed gaat lopen’.
Drukker dan ooit
Ina blijft nuchter onder het ondernemerschap, ze heeft niet echt het idee dat ze ondernemer is. ‘Het is een kwestie van je nuchtere boerenverstand gebruiken’. Die nuchterheid komt ook omdat de Froyo2go ontstaan is uit een hobby en Ina alleen in het foodtruck-seizoen (april tot en met september) met de ijsbus op pad is. Ze werkt nog steeds in het ziekenhuis, alleen in de koudere maanden meer uren dan in de warme maanden. In de warme maanden is het ook druk, want het gaat niet alleen om het verkopen van ijs maar ook het schoonmaken van de bus kost tijd. Maar Ina ziet haar Froyo2go bedrijf vooral als een leuke onderbreking tijdens haar ‘normale werk’.
Froyo2go bestaat nu vier jaar en ondanks dat corona roet in het eten gooit wat betreft festivals en markten, gaat het eigenlijk heel goed. Ieder weekend was al volgepland met bruiloften, recepties, familiefeesten, markten en festivals. Dat gaat nu allemaal niet door, maar bij de vaste staplaats aan het Reitdiep, lijkt het drukker dan ooit ‘nu al veel meer mensen dan vorig jaar op een mooie zomerdag’. Zo zijn er dit jaar veel fietsers en skeeleraars uit de stad en dorpen uit de buurt en ook de wandelaars van het Pieterpad komen gewoon langs dit jaar.
Het hele gezin is inmiddels betrokken bij het bedrijf, de drie dochters van Ina en haar man werken in de weekenden gezellig mee ‘ze vinden het leuk om te helpen en zien inmiddels ook echt wat gebeuren met het bedrijf, en helpen me ook met social media’. Soms is er een festival verder weg en dan gaat het hele gezin Damstra mee. De oude Renault Estafette moet dan op een aanhanger want daar gaan ze niet mee over de snelweg, dat is nogal een klus. Omdat zo’n festival meestal meerdere dagen duurt moet er ook een extra vrieskist mee, die zetten ze dan in een gehuurd vakantiehuisje neer. ‘En de meisjes vinden de festivals ook erg leuk, die krijgen ook een cocktail hier en een broodje daar. Dus dan voelen ze zich er al heel gauw bij horen, bij de ‘crew’.
Froyo2go is in de zomer-en lenteweekenden vaak te vinden op een van hun vaste standplaatsen langs het Reitdiep (bij Wierumerschouw), bij de Dorpswinkel in Sauwerd of nabij de rotonde bij ‘Het Aanleg’ in Winsum. Allemaal in het Noorden van Groningen. Vanwege het coronavirus dit jaar, voorlopig, niet op festivals en evenementen.